وقتی درباره روغن صنعتی در سیستان و بلوچستان صحبت می‌کنیم، نمی‌توان شرایط اقلیمی و جغرافیایی این استان را نادیده گرفت. سیستان و بلوچستان از یک سو در معرض بادهای ۱۲۰ روزه سیستان و گردوغبار ریزدانه ناشی از خشکیدگی هامون قرار دارد، و از سوی دیگر در سواحل مکران (چابهار، کنارک) با اقلیم گرم و مرطوب و مه نمکی روبه‌رو است. این تضاد آب‌وهوایی موجب می‌شود که انتخاب و نگهداری روانکار صنعتی در این منطقه نه‌تنها یک کار فنی ساده نباشد، بلکه نیازمند دانش تخصصی و راهبردی باشد.
ذرات ریز سیلیسی که توسط بادهای ۱۲۰ روزه جابه‌جا می‌شوند، به‌راحتی وارد سامانه‌های هیدرولیک، یاتاقان‌ها و گیربکس‌ها می‌شوند. اگر روانکار مورد استفاده فاقد فیلترپذیری مناسب و شاخص تمیزی مطابق ISO 4406 باشد، سایش اجزا چند برابر می‌شود. به همین دلیل در صنایع معدنی زاهدان و زابل، استفاده از روغن‌های هیدرولیک HVLP68 با قابلیت فیلترپذیری بالا و کنترل سطح تمیزی 17/15/13 یا بهتر، یک ضرورت حیاتی است.
در مقابل، در چابهار، کنارک و زرآباد رطوبت بالا و وجود نمک در هوا سبب ایجاد خوردگی و زنگ‌زدگی سریع در یاتاقان‌ها، نوار نقاله‌ها و پمپ‌های بندری می‌شود. انتخاب روغن‌های صنعتی با Demulsibility بالا (توانایی جداسازی سریع آب) و Additiveهای Anti-Rust و Anti-Corrosion از الزامات است. به‌عنوان مثال، گریس‌های پایه کلسیم سولفونات NLGI 2 با مقاومت در برابر شستشو توسط آب و نمک، بهترین گزینه برای جرثقیل‌های بندری RTG و STS محسوب می‌شوند.
بخش دیگری از چالش اقلیمی استان، اختلاف دمای شب و روز است؛ در مناطقی مانند سراوان، خاش و ایرانشهر، اختلاف دما می‌تواند به بیش از ۲۰ درجه برسد. این تغییرات ناگهانی، موجب انبساط و انقباض مکرر قطعات فلزی و نوسان ویسکوزیته روانکار می‌شود. انتخاب روغن‌هایی با شاخص گرانروی (VI) بالا که پایداری خود را در برابر تغییر دما حفظ می‌کنند، نقش حیاتی در جلوگیری از افت عملکرد دارد.
اگر روغن انتخابی با شرایط اقلیمی مطابقت نداشته باشد، مشکلات زیر اجتناب‌ناپذیر خواهد بود:
در استان سیستان و بلوچستان، اقلیم حکم می‌کند که چه روغنی انتخاب شود. توجه به گردوغبار، رطوبت نمکی، اختلاف دما و بارهای سنگین صنعتی، اولین گام در تدوین استراتژی نگهداری و انتخاب روغن صنعتی است.
وقتی به گستره صنایع استان سیستان و بلوچستان نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم که تنوع کاربری‌ها بسیار بالاست: از بنادر چابهار و کنارک با نیازهای بندری و شیلاتی گرفته تا معادن خاش و تفتان، کارگاه‌های سیمان و سنگ‌بری ایرانشهر، صنایع کشاورزی در زابل و سراوان، و حتی سردخانه‌های صادراتی خرما و مرکبات. این تنوع ایجاب می‌کند که یک «نقشه محصول» دقیق از روغن‌ها و گریس‌های صنعتی ترسیم شود؛ نقشه‌ای که بر اساس نوع تجهیز، شرایط اقلیمی، و استانداردهای جهانی تهیه گردد.
«نقشه محصول» استان سیستان و بلوچستان نشان می‌دهد که هیچ راه‌حل واحدی برای همه صنایع وجود ندارد. هر کاربری(از معادن و کارگاه‌های سیمان گرفته تا بنادر و سردخانه‌های صادراتی)به روغن و گریس اختصاصی خود نیاز دارد. در اینجا نقش موتورازین به‌عنوان تأمین‌کننده‌ای که بتواند سبد کاملی از محصولات استاندارد (HVLP، CLP، R&O، کمپرسور، زنجیر دما بالا، H1 غذایی، گریس EP2) ارائه دهد، تعیین‌کننده است.
انتخاب گرید مناسب روغن صنعتی همیشه یک تصمیم فنی حساس است، اما در استان سیستان و بلوچستان این تصمیم به دلیل اقلیم خاص منطقه اهمیتی دوچندان پیدا می‌کند. تفاوت چشمگیر بین شرایط زاهدان و زابل (گردوغبار و خشکی) با چابهار و کنارک (رطوبت و مه نمکی) نشان می‌دهد که فرمول انتخاب روغن باید بر پایه ماتریس تصمیم‌گیری جامع و نه صرفاً بر اساس نام برند باشد.
ISO 3448 →تعیین گرید ویسکوزیته (VG).
DIN 51524 Part II/III → الزامات روغن هیدرولیک (HLP/HVLP).
DIN 51517-III → روغن دنده صنعتی CLP.
ASTM D943 (TOST Test) → پایداری اکسیداسیون روغن توربین.
ASTM D4172 (4-Ball Wear) → مقاومت سایش.
ASTM D2896 (TBN Test) → فقط برای روغن موتور دیزلی (مثلاً ژنراتورهای مرزی).
ISO 4406 → کلاس تمیزی روغن برای تجهیزات حساس.
FZG Gear Test → شاخص تحمل بار در روغن‌های دنده.
انتخاب گرید روغن صنعتی در سیستان و بلوچستان یک تصمیم استراتژیک است که باید بر اساس شرایط محیطی، نوع تجهیز، و استانداردهای معتبر انجام شود. عدم رعایت این اصول مساوی است با افزایش هزینه‌های توقف خط، خرابی مکرر قطعات، و کاهش عمر مفید تجهیزات. موتورازین با تجربه فنی در این استان، نقشه راهی دقیق برای انتخاب گرید بهینه ارائه می‌دهد؛ نقشه‌ای که هم هزینه‌ها را مدیریت می‌کند و هم بهره‌وری را افزایش می‌دهد.
یکی از نقاط تمایز در انتخاب روغن صنعتی برای استان سیستان و بلوچستان، تنوع شهرستان‌ها و فعالیت‌های اقتصادی آن‌هاست. از مرزهای خشک و گردوغباری میرجاوه گرفته تا اسکله‌های مرطوب چابهار، هر منطقه ویژگی‌های منحصر به‌فردی دارد که مستقیماً بر نوع روانکار موردنیاز اثر می‌گذارد. در ادامه شهرستان‌ها را بررسی می‌کنیم و برای هر یک نمونه‌ای از گرید یا نوع روغن/گریس پیشنهاد می‌دهیم.
انتخاب درست روغن صنعتی تنها نیمی از ماجراست؛ نیمه دیگر به نگهداری، پایش و مانیتورینگ مداوم روغن مربوط می‌شود. در اقلیم خاص سیستان و بلوچستان که ترکیبی از گردوغبار ریزدانه هامون، بادهای ۱۲۰ روزه، اختلاف شدید دما و رطوبت نمکی ساحل مکران است، کوچک‌ترین بی‌توجهی در نگهداری می‌تواند عمر تجهیز را نصف کرده و هزینه‌های تعمیر و توقف تولید را چند برابر سازد.
نمونه‌برداری صحیح اولین گام در پایش وضعیت روغن است.
افزایش سریع TAN نشان‌دهنده اکسیداسیون و نیاز به تعویض روغن است؛ در اقلیم گرم استان، این شاخص باید با دقت مانیتور شود.
تغییرات ویسکوزیته نشان‌دهنده ورود آلودگی یا تخریب افزودنی‌هاست.
برای تجهیزات هیدرولیک حساس، باید در محدوده 17/15/13 یا پایین‌تر نگه داشته شود. در محیط‌های گردوغباردار زابل یا زهک، دستیابی به این سطح بدون فیلتراسیون قوی ممکن نیست.
در معادن خاش و تفتان، سایش دنده‌ها باید با آزمون ICP-OES یا RDE Spectroscopy بررسی شود.
در بنادر چابهار و کنارک، وجود بیش از ۰٫۱٪ آب در روغن نشان‌دهنده نفوذ رطوبت است و باید فوراً اقدام شود.
به‌ویژه در توربین‌ها و کمپرسورها، تشکیل رسوبات لاکی می‌تواند سیستم را فلج کند؛ آزمون MPC (Membrane Patch Colorimetry) برای کنترل این موضوع توصیه می‌شود.
در استان سیستان و بلوچستان، نگهداری روغن صنعتی نه یک انتخاب، بلکه یک الزام بقا برای تجهیزات است. پایش منظم شاخص‌هایی مانند TAN، ویسکوزیته، کلاس تمیزی ISO 4406 و فلزات سایشی می‌تواند عمر تجهیز را دو برابر کند و از توقف‌های پرهزینه جلوگیری نماید. موتورازین با ارائه خدمات آنالیز روغن، مشاوره فنی و برنامه‌ریزی نگهداری، به صنایع استان این امکان را می‌دهد که حتی در سخت‌ترین شرایط اقلیمی، خطوط خود را پایدار و ایمن نگه دارند.
در کشوری پهناور مانند ایران، شاید هیچ استانی به‌اندازه سیستان و بلوچستان چالش‌های لجستیکی برای تأمین روغن و روانکارهای صنعتی نداشته باشد. گستردگی جغرافیایی، فاصله زیاد از مراکز تولیدی کشور، محدودیت‌های حمل‌ونقل زمینی، شرایط سخت اقلیمی (گردوغبار، بادهای ۱۲۰ روزه، گرمای شدید و رطوبت ساحل مکران) و پراکندگی صنایع، همگی عواملی هستند که فرآیند تأمین روانکار را پیچیده می‌سازند. در چنین شرایطی، یک تأمین‌کننده حرفه‌ای باید فراتر از عرضه محصول، یک SLA (Service Level Agreement) واقعی برای صنایع تعریف کند؛ توافق‌نامه‌ای که تحویل سریع، اصالت کالا و پشتیبانی فنی را تضمین کند.
بسیاری از شهرهای استان (مثل ایرانشهر، دلگان یا فنوج) صدها کیلومتر با نزدیک‌ترین انبارهای مرکزی فاصله دارند. این موضوع می‌تواند زمان تأمین را طولانی کند و نیازمند برنامه‌ریزی دقیق موجودی است.
در برخی شهرستان‌ها انبار تخصصی یا سردخانه استاندارد برای نگهداری روغن وجود ندارد و تأمین‌کننده باید راهکار جایگزین ارائه دهد.
موتورازین با ایجاد پایگاه‌های پشتیبانی در زاهدان (برای مرکز استان) و چابهار (برای صنایع بندری و شیلاتی)، زنجیره تأمین را کوتاه می‌کند. این یعنی زمان تحویل از هفته‌ها به روزها کاهش می‌یابد.
با تحلیل مصرف سالانه صنایع (مثلاً سیمان خاش یا سردخانه‌های سراوان)، پیش از اتمام موجودی سفارش‌گذاری انجام می‌شود تا هیچ خط تولیدی دچار توقف نشود.
تمامی محموله‌ها با بارکد یا QR-Code رهگیری می‌شوند؛ مشتری می‌تواند آنلاین وضعیت حمل و زمان تخمینی تحویل را بررسی کند.
SLA یا توافق‌نامه سطح خدمات موتورازین شامل موارد زیر است:
هر محموله همراه با شناسنامه بچ، MSDS (برگه ایمنی مواد) و برچسب اصالت موتورازین تحویل داده می‌شود.
مشتریان می‌توانند پیش از سفارش، مشاوره انتخاب گرید متناسب با اقلیم و تجهیز را دریافت کنند. همچنین پس از تحویل، تیم فنی موتورازین آماده پشتیبانی در زمینه نصب، راه‌اندازی و پایش اولیه است.
اگر روغن تأمین‌شده مطابق مشخصات فنی اعلامی عمل نکند (در صورت استفاده صحیح و مستند)، موتورازین متعهد به جایگزینی فوری یا ارائه راهکار جایگزین است.
موتورازین تنها یک عرضه‌کننده روغن نیست؛ بلکه یک همکار استراتژیک برای صنایع استان محسوب می‌شود. با ارائه راهکارهای متناسب با هر شهرستان، تضمین اصالت کالا، تحویل سریع و مشاوره فنی، موتورازین بار سنگین نگرانی‌های لجستیکی را از دوش صاحبان صنایع برمی‌دارد.
در اقلیمی که هر روز چالشی جدید پیش روی تجهیزات صنعتی قرار می‌دهد، لجستیک مطمئن و SLA حرفه‌ای می‌تواند تفاوت بین موفقیت و شکست یک واحد تولیدی باشد. موتورازین با حضور فعال در استان سیستان و بلوچستان، نه‌تنها محصولات مناسب را عرضه می‌کند، بلکه اطمینان خاطر از تحویل به‌موقع، اصالت کالا و پشتیبانی فنی را نیز تضمین می‌نماید.
این جداول نه‌تنها به صنایع استان کمک می‌کنند تا تصمیم‌گیری سریع‌تری داشته باشند، بلکه برای موتورهای جستجو نیز سیگنال‌های ساختاریافته و ارزشمند ایجاد می‌کنند.
جدول زیر نشان می‌دهد که در استان سیستان و بلوچستان، انتخاب روانکار باید همزمان بر اساس نوع تجهیز و شرایط اقلیمی صورت گیرد. مثلاً در زابل و زهک که گردوغبار یک عامل غالب است، روغن هیدرولیک HVLP با قابلیت فیلتراسیون بالا تنها انتخاب منطقی است؛ در حالی که در بنادر چابهار و کنارک، بدون گریس مقاوم به رطوبت نمکی، یاتاقان جرثقیل‌ها دوام نمی‌آورند. استفاده از این ماتریس تطبیق، ریسک خطای انتخاب را به حداقل می‌رساند و بهره‌وری خطوط را تضمین می‌کند.
کاربری/تجهیز | شرایط اقلیمی | روانکار پیشنهادی | استاندارد و ویژگی کلیدی | دلیل انتخاب |
سیستم‌های هیدرولیک کشاورزی (زابل/زهک) | گردوغبار ریزدانه + نوسان دما | HVLP 68 | DIN 51524-III، تمیزی ISO 17/15/13 | پایداری در گردوغبار و فشار متغیر پمپ‌ها |
گیربکس نوار نقاله معادن (خاش/تفتان) | گردوغبار معدنی + بارهای ضربه‌ای | CLP 220/320 EP | DIN 51517-III، FZG ≥ 12 | مقاومت در برابر بار شدید و Pitting |
جرثقیل بندری RTG/STS (چابهار/کنارک) | رطوبت و مه نمکی | گریس NLGI 2 پایه کلسیم سولفونات | ضد آب‌شویی، ضد خوردگی | حفاظت یاتاقان‌ها در شرایط نمکی |
کمپرسور سردخانه خرما و مرکبات (سراوان/نیک‌شهر) | گرمای بالا + رطوبت نسبی | روغن کمپرسور VG 46/68 | Demulsibility بالا، ضد زنگ | تضمین عملکرد مداوم سردخانه‌ها |
توربین/ژنراتور اضطراری (زاهدان/ایرانشهر) | گرمای خشک + گردوغبار | R&O Oil VG 32/46 | ضد اکسیداسیون، ضد کف | پایداری طولانی در کارکرد مداوم |
این جدول یک «چک‌لیست نگهداری» جامع برای صنایع استان ارائه می‌دهد. از TAN که نشان‌دهنده اکسیداسیون است تا میزان فلزات سایشی و آلودگی آب، هر شاخص به‌طور مستقیم روی عمر تجهیز اثر می‌گذارد. با توجه به شرایط خاص استان (گردوغبار سیستان، رطوبت مکران، گرمای تابستان)، کوتاه‌سازی بازه نمونه‌برداری یک الزام است نه یک انتخاب. اجرای منظم این برنامه می‌تواند هزینه‌های توقف خط را تا ۴۰٪ کاهش دهد.
پارامتر پایش | روش آزمون | بازه نمونه‌برداری (شرایط استان) | حد هشدار | اقدام اصلاحی پیشنهادی |
TAN (عدد اسیدی کل) | ASTM D664 | هر ۳ ماه (گرمای شدید) | افزایش > ۲ mgKOH/g | تعویض روغن یا شستشوی سیستم |
ویسکوزیته (40/100°C) | ASTM D445 | هر ۳ ماه | ±۱۰٪ تغییر | بررسی آلودگی یا افزودنی‌ها |
کلاس تمیزی ISO 4406 | آنالیز ذرات | هر ماه (در گردوغبار زابل) | بالاتر از 18/16/13 | ارتقاء فیلتر یا تعویض روغن |
فلزات سایشی (Fe, Cu, Cr) | ICP-OES/RDE | هر ۳ ماه | بالاتر از محدوده OEM | بررسی هم‌راستایی شفت یا بار بیش از حد |
آب (ppm) | Karl Fischer | هر ۲ ماه (بنادر) | > 1000 ppm | فیلتراسیون یا تعویض فوری روغن |
لاک/وارنیش | MPC Test | هر ۶ ماه (کمپرسور/توربین) | تغییر رنگ شدید > ΔE 15 | فیلتر وارنیش یا شستشوی شیمیایی |
این دو جدول به صنایع سیستان و بلوچستان امکان می‌دهد تا با دیدی علمی و ساختاریافته، انتخاب روغن و نگهداری آن را مدیریت کنند. این رویکرد مبتنی بر داده و استاندارد، همان چیزی است که موتورازین به‌عنوان یک شریک استراتژیک برای مشتریان خود ارائه می‌دهد: تبدیل نگهداری سنتی به مدیریت هوشمند روانکار.
در مناطق پرگردوغبار مانند زاهدان، زابل و زهک، استفاده از روغن‌های هیدرولیک HVLP 68 با شاخص گرانروی بالا و قابلیت فیلترپذیری ممتاز توصیه می‌شود. این روغن‌ها باید مطابق استاندارد DIN 51524 Part III باشند و تمیزی ISO 4406:17/15/13 را تضمین کنند تا از سایش ناشی از ذرات معلق جلوگیری شود.
محیط‌های بندری با رطوبت بالا و نمک شدید همراه‌اند. گریس‌های عمومی لیتیوم در چنین شرایطی سریعاً شسته می‌شوند؛ اما گریس پایه کلسیم سولفونات NLGI 2 به دلیل مقاومت عالی در برابر آب‌شویی و خاصیت ضدخوردگی، بهترین انتخاب برای یاتاقان‌ها و مفاصل جرثقیل‌های RTG و STS است.
در سردخانه‌های پرکارکرد سراوان و نیک‌شهر، به‌دلیل گرمای شدید و رطوبت بالا، توصیه می‌شود روغن کمپرسور هر ۳ تا ۶ ماه یک‌بار یا پس از ۲۵۰۰ ساعت کارکرد تعویض شود. پایش TAN و محتوای آب با آزمون Karl Fischer باید بخشی از برنامه نگهداری باشد.
برای کاربردهای عمومی، روغن‌های مینرال Group II کفایت می‌کنند؛ اما در صنایع حساس مثل توربین‌ها، ژنراتورها و کمپرسورهای بندری، روغن‌های پایه سنتزی (PAO یا Ester) به دلیل مقاومت بالاتر در برابر اکسیداسیون، دما و رطوبت توصیه می‌شوند. این انتخاب هزینه اولیه بالاتری دارد اما در بلندمدت اقتصادی‌تر است.
CLP 220 مناسب گیربکس‌های با بار متوسط تا سنگین است، در حالی که CLP 320 برای شرایط فوق‌سنگین و شوک بارهای معدنی طراحی شده است. هر دو باید مطابق DIN 51517-III باشند و تست FZG ≥ 12 را پاس کنند. انتخاب اشتباه می‌تواند باعث Pitting و کاهش عمر دنده‌ها شود.
در محیط‌های ساحلی، نفوذ آب اجتناب‌ناپذیر است. استفاده از روغن با Demulsibility بالا، نگهداری بشکه‌ها در محیط ایزوله، و نصب فیلترهای Water Absorbing بهترین راهکارها هستند. پایش منظم آب (ppm) با آزمون Karl Fischer نیز توصیه می‌شود.
برای سیستم‌های هیدرولیک عمومی، کلاس تمیزی 19/17/14 کافی است. اما برای سیستم‌های حساس مثل سروو در صنایع معدنی یا کشاورزی، باید به ISO 4406:17/15/13 یا حتی پایین‌تر دست یافت. بدون این سطح تمیزی، پمپ‌ها و شیرهای کنترل به‌سرعت دچار سایش می‌شوند.
خیر. به دلیل تنوع اقلیمی و صنعتی استان، هر کاربری نیازمند روغن خاص خود است: HVLP برای کشاورزی، CLP برای معادن، R&O برای توربین‌ها، روغن کمپرسور برای سردخانه‌ها و گریس ویژه برای بندر. استفاده از یک روغن عمومی نه‌تنها بهینه نیست بلکه پرخطر است.
در اقلیم سخت استان، فاصله نمونه‌برداری باید کوتاه‌تر از میانگین کشوری باشد:
موتورازین تنها عرضه‌کننده روغن نیست؛ بلکه یک شریک لجستیکی و فنی است. با SLA مشخص (تحویل سریع، اصالت کالا، مشاوره فنی)، شبکه توزیع فعال در زاهدان و چابهار، و خدمات پایش و آنالیز روغن، موتورازین به صنایع استان این امکان را می‌دهد که در سخت‌ترین اقلیم‌ها نیز عملکرد پایدار داشته باشند.
استان سیستان و بلوچستان به دلیل اقلیم منحصربه‌فردش(از گردوغبار ریزدانه و بادهای ۱۲۰ روزه در دشت سیستان تا رطوبت نمکی و گرمای بالای سواحل مکران)یکی از پیچیده‌ترین مناطق ایران برای مدیریت روانکارهای صنعتی است. در چنین شرایطی، تنها تجهیزاتی دوام می‌آورند که با روغن و گریس مناسب تغذیه شوند. انتخاب نادرست روغن صنعتی، به‌ویژه در این اقلیم خشن، معادل است با توقف خط تولید، افزایش هزینه‌های نگهداری، و فرسودگی سریع قطعات.
این مثال‌ها نشان می‌دهد که انتخاب روانکار در استان تنها یک خرید روزمره نیست، بلکه یک تصمیم استراتژیک برای بقا و سودآوری صنایع محسوب می‌شود.
حتی بهترین روغن‌ها در صورت عدم پایش و نگهداری صحیح، کارایی خود را از دست می‌دهند. در این استان، آنالیزهای منظم مانند TAN، ویسکوزیته، ISO 4406 و آزمون فلزات سایشی نقش حیاتی دارند. اجرای یک برنامه نمونه‌برداری دقیق می‌تواند عمر تجهیز را تا دو برابر افزایش دهد و هزینه‌های توقف خط را به‌طور چشمگیری کاهش دهد.
توقف یک خط معدنی یا سردخانه صادراتی در استان می‌تواند میلیون‌ها تومان خسارت وارد کند. روغن مناسب از بروز این توقف‌ها جلوگیری می‌کند.
روانکارهای با ویسکوزیته پایدار، اصطکاک را کاهش داده و مصرف انرژی را در موتورهای صنعتی، کمپرسورها و پمپ‌ها پایین می‌آورند.
استفاده از روغن با Additiveهای ضد خوردگی و ضد سایش، عمر یاتاقان‌ها، پمپ‌ها و گیربکس‌ها را به‌طور محسوسی افزایش می‌دهد.
در صنایع غذایی و شیلاتی استان، تنها روغن‌های دارای گواهی NSF H1 اجازه استفاده دارند. این موضوع برای حفظ بازار صادراتی حیاتی است.
در بازاری که پر از محصولات متنوع و بعضاً غیر استاندارد است، داشتن یک تأمین‌کننده حرفه‌ای، برندمحور و قابل اعتماد کلید موفقیت است. موتورازین با ترکیب سه عامل اصلی اصالت کالا، شبکه لجستیک سریع، و مشاوره فنی تخصصی، توانسته جایگاه خود را به‌عنوان شریک استراتژیک صنایع در استان تثبیت کند.
موتور آرا رازین با تجربه‌ای گسترده در تأمین روغن‌ها و روانکارهای صنعتی، از زاهدان تا چابهار، به‌عنوان یک همکار استراتژیک صنایع شناخته می‌شود. این مجموعه با شبکه توزیع سراسری، تحویل سریع، ضمانت اصالت کالا و مشاوره فنی تخصصی، توانسته اعتماد صنایع معدنی، کشاورزی و بندری استان سیستان و بلوچستان را جلب کند. موتورازین تنها یک فروشنده نیست؛ بلکه شریک مطمئن شما در مدیریت روانکارها، افزایش بهره‌وری خطوط و کاهش هزینه‌های نگهداری است. برای دریافت مشاوره و استعلام موجودی، همین امروز با کارشناسان موتورازین در ارتباط باشید.
