پایش آلودگی در روغن دیزل؛ چطور زمان واقعی تعویض را تشخیص دهیم؟
در ناوگانهای دیزلی مدرن، تعیین زمان تعویض روغن فقط بر اساس کیلومتر یا تاریخ، دیگر قابل اتکا نیست. شرایط کار در ایران از ترافیک سنگین شهری و توقف-حرکت، تا گردوغبار جادهای و کیفیت متغیر سوخت باعث میشود نرخ آلودگی روغن بین خودروها بسیار متفاوت باشد. راهحل حرفهای، «پایش وضعیت روغن موتور دیزلی» یا Oil Condition Monitoring است؛ یعنی تحلیل نمونه روغن دیزل بهصورت دورهای و تصمیمگیری بر مبنای داده واقعی. با رصد شاخصهای آلودگی روغن مثل فلزات سایش، دوده، رقیقشدن با سوخت، آب، خاک و تغییر ویسکوزیته و TBN، میتوانید زمان واقعی تعویض را دقیق و مطمئن تعیین کنید.
بدون داده، نگهداری خودرو فقط حدس و گمان است؛ نمونهگیری و پایش روغن، حدس را به تصمیم مهندسی تبدیل میکند.
Oil Condition Monitoring به زبان ساده؛ مزایای ملموس برای ناوگان
پایش وضعیت روغن موتور دیزلی یعنی نمونهگیری منظم از روغن گرم و در گردش، ارسال به آزمایشگاه معتبر، و تحلیل روندی نتایج. خروجی این کار، یک «داشبورد سلامت» برای موتور است. وقتی شاخصهای آلودگی روغن را میسنجیم، از وضعیت واقعی سایش، احتراق، نشتیها و کارایی فیلتراسیون باخبر میشویم. این رویکرد، قلب برنامه نگهداری پیشگیرانه در ناوگان است و مزایای زیر را بههمراه دارد:
- کاهش خرابی ناگهانی با شناسایی زودهنگام مشکلات (مثل نشت آب یا سوخت به کارتر).
- افزایش عمر موتور و توربوشارژ با کنترل سایش و دوده.
- بهینهسازی مصرف روغن و سوخت با نگهداشت صحیح ویسکوزیته و پاکیزگی.
- تنظیم بازه تعویض روغن موتور دیزل بر اساس شواهد، نه رویه ثابت و غیرمنعطف.
- افزایش آمادگی عملیاتی ناوگان—بهویژه برای شرکتهای حملونقل شهری، معدنی و ساختمانی.
اگر Extended Drain برای شما جذاب است، پایش منظم شرط لازم آن است؛ بدون آزمایش دورهای، افزایش بازه تعویض میتواند پرهزینه تمام شود.
انواع آلودگیهای رایج در روغن موتور دیزل و منشأ آنها
دوده (Soot)
دوده از احتراق ناقص میآید؛ در ترافیک سنگین، استارتزنی زیاد، بار کمِ طولانیمدت یا انسداد EGR/DPF بالاتر میرود. دوده زیاد ویسکوزیته را بالا میبرد و سایش را تشدید میکند.
رقیقشدن با سوخت (Fuel Dilution)
نشانههای انژکتور چکهکن، تنظیم نبودن زمان تزریق، رانندگی کوتاهمسیر و سرد، و بازتولید (Regeneration) مکرر DPF است. رقیقشدن، ویسکوزیته را پایین میآورد و فیلم روغن را میشکند.
آب و رطوبت
نفوذ بخار آب محیط، میعان در شروع سرد، یا نشتی مایع خنککن میتواند آب را وارد روغن کند. آب، اکسیداسیون را سرعت میدهد، افزودنیها را میشوید و زنگزدگی ایجاد میکند.
خاک و گردوغبار (سیلیس/سیلیکون)
در معادن و جادههای خاکی ایران شایع است. عبور از فیلتر هوای بیکیفیت، نشتی هوزینگ فیلتر، یا نبود آببندی صحیح باعث ورود ذرات ساینده میشود.
فلزات سایش
آهن (میللنگ، رینگها)، مس (یاتاقانها و رادیاتور روغن)، آلومینیوم (پیستون)، کروم (رینگ)، و قلع/سرب (یاتاقان) در تحلیل نمونه روغن دیزل رصد میشوند. افزایش غیرعادی یعنی تشدید سایش یا آلودگی ساینده.
آلودگی با گلیکول (Coolant)
نشتی مایع خنککن از واشر سرسیلندر یا مبدل حرارتی، با افزایش پتاسیم/سدیم و تست گلیکول مشخص میشود. این حالت بسیار مخرب است و نیاز به توقف فوری برای عیبیابی دارد.
شاخصهای آلودگی روغن؛ هرکدام چه سیگنالی میدهند؟
ویسکوزیته در 100°C
تغییر ویسکوزیته نسبت به روغن نو، تصویری از اکسیداسیون، دوده یا رقیقشدن با سوخت میدهد. افزایش بیش از 20٪ معمولاً بحرانی است؛ کاهش زیاد هم محافظت فیلم روغن را از بین میبرد.
TBN و TAN
TBN ظرفیت قلیایی روغن برای خنثیسازی اسیدهاست. در دیزلها افت TBN مهم است. وقتی TBN به نزدیکی ۳–۵ mgKOH/g میرسد یا به کمتر از ۵۰٪ مقدار روغن نو سقوط میکند، زمان تعویض نزدیک است. افزایش TAN و اکسیداسیون نیز سیگنال پیری روغن است.
درصد دوده
اگر دوده از حدود 3٪ عبور کند (بسته به OEM)، ریسک افزایش سایش و گرفتگی فیلتر بالا میرود. همراه با افزایش آهن و ویسکوزیته، تعویض یا بررسی سیستم احتراق توصیه میشود.
سوخت در روغن
بیش از 4٪ (GC یا FTIR) معمولاً بحرانی است؛ چراغهای هشدار: افت ویسکوزیته، کاهش فشار روغن در دور آرام، بوی شدید گازوئیل. اقدام: بررسی انژکتورها، تراکم، و فرآیندهای Regeneration.
آب (ppm)
بیش از 1000 ppm خطرناک است. اگر همراه با گلیکول یا سدیم/پتاسیم بالا باشد، احتمال نشتی مایع خنککن وجود دارد و باید فوری موتور را متوقف و عیبیابی کرد.
فلزات سایش و سیلیکون
افزایش آهن، مس، آلومینیوم و کروم با هم، بیانگر تشدید سایش قطعات متحرک است. همزمانی افزایش سیلیکون (خاک) با آهن، اغلب به فیلتر هوای ضعیف یا نشتی مسیر هوای ورودی اشاره دارد.
پاکیزگی ذرات – کُد ISO 4406
برای موتور، کد ISO 4406 با ملاحظه تفسیر میشود چون دوده هم به شمارش ذرات اضافه میشود. بااینحال، عبور مداوم از 21/19/16 نشاندهنده فیلتراسیون ضعیف یا ورود ذرات سخت است.
محدودههای تقریبی وضعیت روغن؛ سالم، لب مرز و بحرانی
اعداد زیر راهنمایی عمومیاند و بسته به نوع روغن (مثلاً CK-4/FA-4)، سازنده موتور و شرایط کار، متفاوت هستند. برای تصمیم قطعی، همواره به توصیه OEM و روند دادههای ناوگان خودتان تکیه کنید.
| پارامتر | سالم | لب مرز | بحرانی |
|---|---|---|---|
| تغییر ویسکوزیته در 100°C نسبت به روغن نو | ±10٪ یا کمتر | 10–20٪ | >20٪ |
| دوده (% وزنی) | <1.5٪ | 1.5–3٪ | >3٪ |
| رقیقشدن با سوخت (% وزنی) | <2٪ | 2–4٪ | >4٪ |
| آب (ppm، کارلفیشر) | <300 | 300–1000 | >1000 |
| TBN (mgKOH/g) | >5 و >50٪ مقدار روغن نو | 3–5 یا 30–50٪ مقدار روغن نو | <3 یا <30٪ مقدار روغن نو |
| آهن (Fe، ppm) | <50 | 50–100 | >100 |
| مس (Cu، ppm) | <20 | 20–50 | >50 |
| سیلیکون/سیلیس (Si، ppm) | <15 | 15–30 | >30 |
| کُد پاکیزگی ISO 4406 | ≤18/16/13 | 19/17/14 تا 20/18/15 | ≥21/19/16 |
چکلیست پیادهسازی برنامه پایش روغن در ناوگان
- تعریف سیاست و اهداف: بازه نمونهگیری (مثلاً هر 250 ساعت یا ماهانه)، اهداف کیفیت و آستانههای هشدار را تدوین کنید.
- نمونهگیری صحیح: روغن داغ و در گردش؛ استفاده از شیر نمونهگیری یا پمپ خلأ؛ تخلیه اولیه شیلنگ؛ برچسبگذاری دقیق (VIN، ساعتکار، روغن مصرفی، میزان سرریز).
- ارسال به آزمایشگاه معتبر: زنجیره انتقال مستند، ظروف تمیز و پلمب؛ انتخاب آزمایشهای کلیدی: ویسکوزیته، TBN/TAN، دوده، سوخت، آب، فلزات سایش، FTIR، کُد ISO 4406.
- تحلیل گزارش: تفسیر بر پایه روند نه تکنمونه؛ مقایسه با روغن نو و شرایط کار هر خودرو؛ علامتگذاری لبمرزها.
- اقدام اصلاحی: تعویض روغن/فیلتر، بررسی نشتی انژکتور یا خنککن، سرویس فیلتر هوا، بازبینی DPF/EGR.
- ثبت و پایش: نتایج را در داشبورد ناوگان ثبت و با برنامه PM یکپارچه کنید؛ گزارشی ماهانه برای مدیریت تهیه کنید.
- بهینهسازی بازه تعویض: در صورت سلامت پایدار، گامبهگام بازه را افزایش دهید؛ در صورت هشدار مکرر، کاهش دهید.
- تأمین محصول و قطعه: از مسیرهای رسمی روغن موتور و روغن صنعتی و فیلتر معتبر خرید کنید؛ به بستهبندی و کد اصالت دقت کنید.
خطاهای رایج در تحلیل نمونه روغن دیزل و راهحلها
- تکیه بر کیلومتر ثابت: شرایط کار متفاوت است؛ از داده واقعی استفاده کنید.
- نمونهگیری غلط: ظرف کثیف، روغن سرد یا ته کارتر، نتایج را خراب میکند. آموزش تکنسینها حیاتی است.
- تفسیر تکنمونه: بدون روند، قضاوت ناقص است. حداقل سه دوره متوالی را مبنا قرار دهید.
- نادیده گرفتن فیلتر هوا: همبستگی سیلیکون بالا با آهن؛ آببندی و کیفیت فیلتر را بررسی کنید.
- بیتوجهی به روغن نو: یک نمونه از روغن نو برای خط مبنا نگه دارید.
- تأخیر در اقدام: موارد بحرانی مثل سوخت >4٪ یا آب >1000 ppm نیاز به توقف و عیبیابی فوری دارند.
ابزارها و راهکارهای عملی برای ناوگانهای ایرانی
برای ناوگانهای بینشهری و معدنی، نمونهگیری در محل پروژه و ارسال دورهای به آزمایشگاه، بهترین توازن هزینه-فایده را دارد. میتوانید از کیتهای سریع (TBN، آب) در کارگاه استفاده کنید و نتایج را با گزارش آزمایشگاه تطبیق دهید. اگر در شهرهای بزرگ فعالیت میکنید، از صفحات پوشش شهری تهران و پوشش شهری مشهد برای هماهنگی تأمین و پیک استفاده کنید. همچنین صفحه برند موتورازین مسیرهای رسمی تأمین و مشاوره فنی را معرفی میکند.
انتخاب روغن منطبق با استانداردهای روز (مثلاً API CK-4/ACEA E9) و فیلتراسیون با راندمان بالا (Beta>200) بههمراه پایش وضعیت روغن، امکان افزایش مطمئن بازه تعویض را فراهم میکند. اگر به Extended Drain فکر میکنید، الزامات سازنده موتور، سوخت باکیفیت، و کنترل دقیق دما و بار را جدی بگیرید.
نکات کلیدی که باید به خاطر بسپارید
- پایش وضعیت روغن موتور دیزلی یعنی تصمیمگیری با داده، نه تقویم.
- شاخصهای آلودگی روغن مانند TBN، ویسکوزیته، دوده، سوخت، آب و فلزات سایش را دورهای چک کنید.
- روندها مهمتر از تکنمونهاند؛ مقایسه با خط مبنای روغن نو حیاتی است.
- جدول «سالم/لبمرز/بحرانی» راهنمایی کلی است؛ به توصیه OEM پایبند بمانید.
- با اجرای چکلیست، خرابی ناگهانی کم و عمر موتور بیشتر میشود.
جمعبندی
تعویض بهموقع روغن در ناوگان دیزلی ایرانی، با کیلومتر ثابت بهندرت دقیق است. ترافیک، گرما و گردوغبار، و کیفیت سوخت، نرخ آلودگی روغن را تغییر میدهند. با تحلیل نمونه روغن دیزل و پایش شاخصهایی مثل ویسکوزیته، TBN، دوده، سوخت، آب، فلزات سایش و کُد ISO 4406، میتوانید زمان واقعی تعویض را علمی تعیین کنید. یک برنامه نگهداری پیشگیرانه که نمونهگیری صحیح، تحلیل روندی، و اقدام اصلاحی سریع را تلفیق میکند، هم عمر موتور را بیشتر میکند و هم هزینه توقف را کاهش میدهد. اگر بهینهسازی بازه تعویض و تأمین مطمئن روغن و فیلتر برای ناوگانتان مهم است، از مسیرهای رسمی موتورازین کمک بگیرید و تصمیمها را با داده واقعی اتخاذ کنید.
پرسشهای متداول
هر چند وقت یکبار باید نمونهگیری کنیم؟
برای ناوگان شهری، معمولاً هر 250–300 ساعت کارکرد یا ماهیانه مناسب است. برای ناوگان بینشهری یا معدنی، فاصله را بر اساس شدت کار، گردوغبار محیط و تاریخچه آلودگی تنظیم کنید. بعد از هر تعمیر مرتبط با سوخترسانی یا خنککاری، یک نمونه تأییدی بگیرید تا از رفع مشکل مطمئن شوید.
اگر فقط یک شاخص خارج از محدوده بود چه کنیم؟
بهتنهایی قضاوت نکنید. ابتدا روند را بررسی و با نمونه قبلی مقایسه کنید. سپس همبستگیها را ببینید؛ مثلاً افت ویسکوزیته همراه با سوخت بالا معنیدار است. اگر مقدار بحرانی است (مثل آب >1000 ppm یا سوخت >4٪)، توقف و عیبیابی را در اولویت قرار دهید.
آیا میتوان بازه تعویض را افزایش داد؟
بله، بهشرط پایش منظم، استفاده از روغن با کیفیت مناسب استاندارد موتور، فیلتراسیون کارآمد و سوخت مناسب. افزایش بازه باید تدریجی و کنترلشده باشد؛ هر مرحله را با نتایج آزمایش تأیید و در صورت مشاهده هشدارها، بازه را به حالت امن برگردانید.
کدام آزمونها برای شروع ضروریاند؟
برای اغلب ناوگانها: ویسکوزیته در 40 و 100°C، TBN/TAN، درصد دوده، سوخت (GC/FTIR)، آب (کارلفیشر)، فلزات سایش (ICP)، آلودگی گلیکول و شمارش ذرات/ISO 4406. در صورت نیاز، اکسیداسیون/نیتراسیون و PQ Index را اضافه کنید تا تصویر کاملتری از وضعیت موتور داشته باشید.
چطور مطمئن شویم نمونهگیری ما دقیق است؟
از شیر نمونهگیری یا پمپ خلأ با شیلنگ یکبارمصرف استفاده کنید، روغن باید گرم و در گردش باشد، اولین میلیلیترها را دور بریزید، ظرف تمیز و پلمبشده بهکار ببرید، و برچسب شامل VIN، ساعتکار و نوع روغن را کامل کنید. آموزش تکنسینها کلید کیفیت داده است.

بدون نظر